O baile galego está directamente relacionado coas festas das vilas. A xente concentrouse na praza Maior acompañada de gaitas e as nenas (tradicionalmente eran “cantadoras”) cantaba cancións populares. Cada zona e cada pobo adoptaron bases de baile comúns creando un gran variedade coreográfica que se apoya en “picados” la mayor parte del tiempo e “puntos” que son los que sacan los “guías” que dirigen la coreografía. Aunque lo habitual es que los bailes sean sueltos, también se pueden encontrar bailes gallegos con parte de mano (valses) o todo el ratón (polka).
O baile máis popular de Galicia es la muiñeira.
Cántase e bailase co acompañamento de gaita, pandeireta, pandeireta, bombo, pandeiro, bombo, charraco e ás veces con cunchas (vieira). Calcúlase que a súa orixe se remonta ao século XVI e hoxe en día é unha danza instrumental que, como outras danzas tradicionais de España, mantén un compás de 6/8. Nome muiñeira podía evocar o traballo nos muíños e a malla, tempo de lecer asociado á espera que debían manter os obreiros nas quendas de moenda.
Ademais da muiñeira, tamén é frecuente en Galicia a xota, que está composto pola mesma estrutura que o muiñeira pero cun ritmo máis rápido. Durante este e outros bailes é habitual escoitar abraiado, un berro que se emprega nas festas para animar aos bailaríns. Adoita ser forte, afiado e prolongado e facilmente recoñecible.
A Festa do Marisco é un escenario excepcional para estes Mostras da cultura galega. Durante os días de celebración temos a oportunidade de escoitar aos gaiteiros nos desfiles pero tamén de ver bailes tradicionais dos colexios e grupos de baile da localidade.
