Neste lugar cómpre sinalar o descubrimento dunha necrópole e un castro cuxas escavacións comezaron nos anos cincuenta.
O castro data do século VIII a.C., mentres que os túmulos atopados na necrópole datan dos séculos III-IV d.C. Este asentamento galego data do século VIII a.C. e foi un medio de comunicación e intercambio entre o Mediterráneo e Europa, moito antes da romanización de Galicia.
15.000 pezas do Museo de Pontevedra avalan a intensa relación comercial cos pobos do Mediterráneo dende o século VI a.C
Fenicios e Cartaxineses Traían ferramentas metálicas, o muíñoo redondo, cerámica e xoias a cambio de estaño, prata e peles.
Os restos atopados no lugar teñen un valor excepcional, que abrangue medio libro da historia de Galicia, dende o século VIII a.C. ata a Idade Media.
Cen esqueletos que se localizaron nas súas dúas necrópoles constitúen o maior contribución á antropoloxía galega polo seu elevado número e excelente conservación grazas ao solo areoso.
As escavacións realizadas ata agora representan só a décima parte do que xa se atopou soterrado. Os estudos de xeoradar e laboratorio sinalan ata 107 novas construcións, que serán obxecto de novas escavacións arqueolóxicas que axuden a coñecer mellor este relevante enclave. Os arqueólogos buscan os restos do Mosteiro de Santa María de Lanceata, citados en textos medievais conservados no arquivo da catedral de Santiago.
